Ważnym problemem, który muszą wziąć pod uwagę jednostki dokonujące początkowego ujęcia składnika rzeczowych aktywów trwałych, jest uwzględnienie rozwiązań MSR 37 Rezerwy i zobowiązania niefinansowe (Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe). Standard ten stanowi między innymi, że jeżeli na jednostce ciąży prawny lub zwyczajowy obowiązek wykonania w przyszłości świadczeń, których wartość można ustalić w sposób wiarygodny (według MSR 37 jest to możliwe niemal zawsze), to należy – w momencie zidentyfikowania takiego obowiązku – ująć jego wartość jako element wartości środka trwałego.