Dodatek za pracę w dni wolne – czy uwzględniać w podstawie wymiaru zasiłków?

Odpowiedź: Dodatek jako zmienny składnik wynagrodzenia, podlega wliczeniu do podstawy wymiaru zasiłków w wysokości faktycznie wypłaconej, bez uzupełniania. Powinien być też wliczany do podstawy wynagrodzenia urlopowego oraz ekwiwalentu za urlop.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Wynagrodzeniem jest przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek społecznych, w tym chorobowej, po odliczeniu części składek finansowanych przez pracownika (13,71%).

Dodatek, o którym mowa w pytaniu jest składnikiem wynagrodzenia pracownika i przysługuje za pracę, stąd podlega wliczeniu do podstawy zasiłków. Jednak nie należy go uzupełniać, lecz przyjmować w wysokości faktycznie wypłaconej, podobnie jak dodatki za pracę w nocy, czy w godzinach nadliczbowych.

Z kolei do podstawy wynagrodzenia urlopowego oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, a także innych świadczeń, które oblicza się jak ekwiwalent (np. odprawy: emerytalna, rentowa, ekonomiczna) wlicza się wynagrodzenia i inne świadczenia ze stosunku pracy, z wyłączeniem pozycji wymienionych w § 6 rozporządzenia urlopowego. Jednak powyższy dodatek do takich wyłączeń nie należy.

Zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.

Natomiast do ekwiwalentu za urlop, zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, uwzględnia się w średniej wysokości z tego okresu.

Jeżeli pracownik nie przepracował pełnego 3-miesięcznego okresu, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Autor: Izabela Nowacka