Czy vouchery świąteczne dla dzieci w formie bonów muszą być opodatkowane

Karty podarunkowe, karty przedpłacone oraz bony (np. zakupowe, podarunkowe) z wprowadzoną na nią wartością pieniężną mającą charakter pieniądza elektronicznego jako rodzaj karty płatniczej – stanowią świadczenia pieniężne, a świadczenia wypłacane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w sytuacji gdy otrzymane zostały przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, są przychodem zwolnionym od opodatkowania w 2023 r. do kwoty 2 000 zł na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 na mocy ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647) – dalej updof. Kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego. Natomiast, nadwyżka przychodu ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca jako płatnik zobowiązany jest wówczas do pobrania i odprowadzenia od przekazanego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 updof.

Stąd też przekazanie uprawnionym kart przepłaconych/ voucherów/ bonów podarunkowych z wprowadzoną na nią wartością pieniężną mającą charakter pieniądza elektronicznego jako rodzaj karty płatniczej, z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych mieści się w dyspozycji powołanego zwolnienia przedmiotowego.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wolne od podatku są wartości otrzymane przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł (ustawodawca zwiększył limit roczny do 2000 zł do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID); rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Wartość otrzymanych bonów towarowych nie korzysta ze zwolnienia i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy w momencie postawienia ich do dyspozycji pracownikom.

Świadczenia w postaci karty podarunkowej z wprowadzoną na nią wartością pieniężną mającą charakter pieniądza elektronicznego jako rodzaj karty płatniczej – stanowią świadczenie pieniężne.

Stąd też przekazanie uprawnionym kart podarunkowych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zamiast świadczeń pieniężnych może mieścić się w dyspozycji powołanego zwolnienia przedmiotowego, o ile spełnione zostaną pozostałe przesłanki zawarte w przepisie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust.1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 998), fundusz przeznaczony jest m.in. na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z funduszu. Działalność socjalna obejmuje m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu (niezależnie od rodzaju, formy świadczenia czy usługi).

Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z  ustawą o związkach zawodowych, a jeśli nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Zatem, to zapisy regulaminu wyznaczają jakie świadczenia można pracownikom wydawać z ZFŚS.

Świadczenie pracodawcy w postaci wszelkiego rodzaju bonów, kart podarunkowych są traktowane jako świadczenia pieniężne, które stanowią dla pracowników przychód ze stosunku pracy, ponieważ przysługuje ono pracownikowi w związku z łączącym go z pracodawcą stosunkiem pracy.

Przychód ze stosunku pracy stanowią wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Świadczenia wypłacane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w sytuacji gdy otrzymane zostały przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, są przychodem zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 1000 zł (w 2023 r. do kwoty 2000 zł ). Kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego. Natomiast, nadwyżka przychodu ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca jako płatnik zobowiązany jest wówczas do pobrania i odprowadzenia od przekazanego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy nie będzie miało w tym przypadku zastosowania.