Zatrudnienie obywateli Ukrainy – dokumenty pracownicze w języku ukraińskim czy polskim?

Na początek warto zauważyć, że Kodeks pracy nie reguluje kwestii dotyczących języka, w którym pracodawca ma prowadzić akta pracownicze. Kwestie te reguluje ustawa o języku polskim.

Obowiązek sporządzenia polskiej wersji językowej dokumentów wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim. Zgodnie z tym przepisem, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przygotowanie umowy lub innego dokumentu przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy wyłącznie w języku obcym stanowi to wykroczenie zagrożone karą grzywny. Wymóg sporządzenia umowy w języku polskim istnieje, jeżeli pracownik mieszka i ma wykonywać pracę w Polsce. Tym samym – zasada ta dotyczy także obcokrajowców.

Istnieje jednak odstępstwo obowiązku używania języka polskiego w stosunkach pracy. Wyjątek ten dotyczy wyłącznie cudzoziemców i został wymieniony w art. 8 ust. 1 b ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim. Przepis ten dopuszcza możliwość zawarcia umowy o pracę i z sporządzenia innych dokumentów pracowniczych obcokrajowca w języku obcym pod kilkoma warunkami:

• wnioskuje o to zatrudniany pracownik,
• pracownik nie jest obywatelem polskim,
• pracownik został pouczony o prawie do sporządzenia umowy o pracę i innych dokumentów dotyczących stosunku pracy w języku polskim.

Oznacza to, że zatrudniając obywatela Ukrainy, można przygotować umowę w języku ukraińskim. Warto jednak mieć na uwadze, że takie rozwiązanie może pociągać za sobą konsekwencje w przyszłości.

Zgodnie z art. 8 ust. 1b ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim nie tylko umowa może być sporządzona w języku obcym. Prawo to dotyczy także „innych dokumentów” wynikających z zakresu prawa pracy. Oznacza to, że pozostałe dokumenty pracownicze także mogą być sporządzone w języku ukraińskim.

W tym miejscu warto jednak zwrócić uwagę, że dokumentacja pracownicza, która zgodnie z prawem została sporządzona w języku obcym, będzie wymagała tłumaczenia. Otóż z pewnością będzie miało to miejsce w przypadku sądowego.

Skoro obywatele Ukrainy mogą nawiązać w Polsce stosunek pracy podpisując umowę sporządzoną w języku ukraińskim, to dlaczego często proszą o dokument w języku polskim? Jak wspomniano wyżej, w razie sporu sądowego i tak będą potrzebowali tłumaczenia. Natomiast pracodawca przedkładający umowę sporządzoną w języku polskim, zobowiązany jest do przedstawienia cudzoziemcowi jej tłumaczenia na język zrozumiały. Obowiązek ten został określony w art. 88h ust. 1 pkt 3 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Obowiązek przedstawienia tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca dotyczy wyłącznie umowy o pracę. Pozostałe dokumenty pracodawca przedkłada w jednej wersji językowej. Powinien być to język polski lub inny język – jeżeli pracownik wystąpił z odpowiednim wnioskiem.