Polski Ład: odliczenia w uldze rehabilitacyjnej

Do tej pory z ulgi rehabilitacyjnej mogły korzystać osoby niepełnosprawne bądź podatnicy mający na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Zgodnie z przepisami uznaje się, że osoba jest na utrzymaniu, jeżeli jej roczny dochód nie przekracza dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Katalog wydatków, które podlegają odliczeniu jest ściśle określony, natomiast Polski Ład zmienia zasady odliczeń od podstawy opodatkowania.

Projekt zmian podatkowych zakłada pewne modyfikacje w ramach odliczeń w uldze rehabilitacyjnej. Jak zmienią się przepisy?

Problem: Ulga rehabilitacyjna przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź podatnikom mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Do celów ulgi uznaje się, że osoba jest na utrzymaniu, jeżeli jej roczny dochód nie przekracza dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Katalog wydatków, które podlegają odliczeniu, zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o PIT. Są to wydatki nielimitowane i limitowane górnym bądź dolnym limitem. Odliczeniu nie podlegają wydatki (nawet jeżeli są wymienione w katalogu), które w całości zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo w całości zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Co zmienia Polski Ład w uldze rehabilitacyjnej?

Rozwiązanie: Po zmianach odliczeniu od podstawy opodatkowania będą podlegały wydatki na zakup, naprawę lub wypożyczenie wyrobów medycznych wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia wydanego na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 357 ze zm.) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych, gdyż są objęte odrębnym tytułem odliczenia (dodanie pkt 3a w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT).

Obecnie podatnik może odliczyć wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Po zmianach odliczeniu będą podlegały wydatki podatnika poniesione również na wypożyczenie takiego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych oraz wydatki na zakup, naprawę lub wypożyczenie wyposażenia umożliwiającego używanie tych przedmiotów. Przepis dotyczy sprzętu niewymienionego w wykazie obejmującym wyroby medyczne, gdyż wydatki poniesione na zakup, naprawę lub wypożyczenie wyrobów medycznych, zawartych w tym wykazie, podlegać będą odliczeniu na podstawie dodawanego pkt 2a w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.

Na podstawie dodawanego punktu odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej będą podlegały wydatki poniesione na pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady i wkłady anatomiczne. Odliczenie to będzie limitowane kwotą 2.280 zł, czyli analogicznie jak przewidują to inne tytuły odliczeń w tym zakresie. Chodzi o opłacenie przewodników, utrzymanie psa asystującego i używanie samochodu osobowego.

Projekt wprowadza nowy tytuł odliczenia umożliwiający uwzględnienie w rozliczeniu podatkowym również wydatków za pobyt opiekuna przebywającego wraz z osobą niepełnosprawną – zaliczoną do grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego i rehabilitacji leczniczej. Dotychczas odliczeniu podlegały jedynie wydatki poniesione na pobyt na turnusie rehabilitacyjnym i w tych zakładach jedynie osób niepełnosprawnych.

Projekt zmian w ustawie podatkowej pozwala też na odliczenie wszelkich wydatków poniesionych na przewóz osoby niepełnosprawnej i dzieci niepełnosprawnych do lat 16 ‒ nie tylko związanych z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (pkt 13 w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT).

Zaproponowana zmiana ostatecznie porządkuje przepisy dotyczące wydatków na przejazdy osób niepełnosprawnych. Przepis dostosowuje zmienianą regulację do przepisu normującego używanie własnych samochodów osobowych przez osoby niepełnosprawne (art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o PIT). Po zmianie, podobnie jest to w przypadku używania własnego samochodu, odliczenie będzie możliwe bez względu na cel, któremu miał służyć przewóz osoby niepełnosprawnej.

Źródło: projekt z 26 lipca 2021 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – przekazany do opiniowania.