naruszenie dyscypliny budżetowej

Zaciągnięcie zobowiązania ponad plan finansowy, nieterminowe regulowanie składek na ZUS czy zaniedbania w zakresie sprawozdań budżetowych – takie działania lub zaniechania mogą spowodować, że osoby odpowiedzialne za gospodarowanie środkami jednostek sektora budżetowego mogą narazić się na zarzut naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

Zaciągnięcie zobowiązania ponad plan finansowy, nieterminowe regulowanie składek na ZUS czy zaniedbania w zakresie sprawozdań budżetowych – takie działania lub zaniechania mogą spowodować, że osoby odpowiedzialne za gospodarowanie środkami jednostek sektora budżetowego mogą narazić się na zarzut naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

Najczęstsze naruszenia dyscypliny finansów publicznych dotyczą zamówień publicznych, wydatków oraz inwentaryzacji w jednostkach – tak wynika ze sprawozdania z działalności komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w 2012 r. Jednak mimo surowego ustawowego katalogu kar, wciąż najczęściej występującą represją jest odstąpienie od jej wymierzenia.

Podmioty działające w sferze budżetowej zostały zobowiązane do ustalania należności przypadających na rzecz budżetu oraz do dbałości o ich skuteczną ściągalność. Przepisy dają im w tym zakresie specjalne narzędzia określone przede wszystkim w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz Ordynacji podatkowej.

Najczęstsze naruszenia dyscypliny popełniane przez przedstawicieli jednostek publicznych dotyczą zamówień, wydatkowania środków oraz inwentaryzacji – tak wynika ze sprawozdania w sprawie zeszłorocznej działalności komisji orzekających. Osoby dopuszczające się naruszenia dyscypliny powinny również liczyć się z obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania.

Kara grzywny lub pozbawienia wolności do lat 2 to sankcje za brak opracowania i aktualizowania polityki rachunkowości. Odpowiedzialny za nią jest kierownik jednostki sektora finansów publicznych.

Ustalenie wartości początkowej poszczególnych środków trwałych czy poprawne obliczenie umorzenia i amortyzacji – to wyniki ewidencji szczegółowej prowadzonej do konta 011. Szczegółowa analityka powinna być prowadzona zarówno do ewidencji bilansowej, jak i pozabilansowej.