Sprawdź, co zmieniło się w zasadach prowadzenia KPiR od 1 stycznia 2017 r.

W ostatnich dniach grudnia 2016 r. opublikowano rozporządzenie zmieniające zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Warto zauważyć, że weszło ono w życie 1 stycznia 2017 r., a więc z jednodniowym vacatio legis.

Zmiany (zob. § 12 ust. 3 pkt 1c rozporządzenia o KPiR) wprowadziły nową kategorię dowodu księgowego stanowiącego dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów.

Będzie to dowód wewnętrzny własny, zawierający datę wystawienia, miesiąc, w którym dokonuje się korekty,  wskazanie dokumentu źródłowego, wskazanie kwoty korekty i podpis osoby sporządzającej dokument. W praktyce zatem będzie to mogła być również nota księgowa, z tym że powinna zawierać oznaczenie dokumentu pierwotnego i miesiąca korekty. Nie jest możliwe sporządzenie tego dokumentu wyłącznie w formie elektronicznej z uwagi na wymóg umieszczenia podpisu.

Ewentualnie dokument taki można sporządzić elektronicznie, o ile podpisany zostanie podpisem elektronicznym. Wydaje się przy tym, że wprowadzenie tego dowodu nie ma większego sensu - wystarczającym byłoby ujęcie w zbiorze dokumentów potwierdzenia zapłaty w inny niż wymagany sposób. O ile bowiem płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego często generują jedynie potwierdzenia w formie elektronicznej, to potwierdzenie zapłaty gotówką ma zwykle postać pokwitowania lub adnotacji na fakturze “zapłacono gotówką”. Powstaje zatem jedynie niepotrzebna biurokracja.

Podatnik, który zapłaci innemu przedsiębiorcy kwotę przekraczającą 15 000 zł gotówką a koszty objęte tą płatnością zaliczył uprzednio do kosztów podatkowych, będzie musiał wystawić nowy, papierowy dokument - w miesiącu dokonania płatności. Wykaże go w odpowiedniej kolumnie  kosztowej jako korektę kosztów (ze znakiem minus lub na czerwono- kolumny 10-15 KPiR) lub w przypadku braku kosztów zwiększy przychody (kolumna 8 KPiR).

Obowiązku takiego nie ma przedsiębiorca, który nie zaliczył wydatku do kosztów podatkowych - na przykład wówczas, gdy dokonał płatności gotówką przy zakupie otrzymując fakturę z potwierdzeniem zapłaty. Wówczas taki koszt niepodatkowy powinien ująć w KPiR w kolumnie 15 jako inne zaszłości (pkt 16 objaśnień do KPiR). Szczególnie należy pamiętać o ujęciu w tym miejscu wydatków na nabycie towarów handlowych i materiałów opłaconych gotówką.

Nowe regulacje zostały uwzględnione również przy sporządzaniu spisu z natury (§ 29 ust. 4d rozporządzenia o KPiR). Będzie on pomniejszany o wartość korekt związanych z gotówkową płatnością. Podatnik ujmie zatem w spisie również te towary, które opłacił gotówką, ale następnie skoryguje wartość remanentu. W praktyce zatem użyteczne może się okazać odrębne ewidencjonowanie wydatków na zakup składników majątku ujmowanych w spisie a niezaliczonych do kosztów podatkowych lub z nich wyłączonych zgodnie z art. 22p ustawy o PIT.

Od 1 marca 2017 r. zmienione natomiast zostaną nieco przesłanki rzetelności KPiR. Pojęcie organu kontroli skarbowej i naczelnika urzędu skarbowego zostało zastąpione przez pojęcie organu podatkowego w związku z wdrażaniem przepisów o Krajowej Administracji Skarbowej. Zmiana ta zatem nie ma większego praktycznego znaczenia.