Skarżący, zatrudniony jako kierowca-intendent w placówce zagranicznej RP, zarzucił, że art. 32 ust. 1 ustawy z 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej w zakresie, w jakim nie przewiduje dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych dla pracowników służby zagranicznej wykonujących obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, jest niezgodny z zasadą równości, zawartą w konstytucji. Powoływał się na inne pragmatyki służbowe zwłaszcza na regulacje zawarte w ustawie o służbie cywilnej. Przewidują one dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach technicznych rekompensatę za pracę w nadgodzinach. Oznacza to, zdaniem skarżącego, że prawa majątkowe kierowców w służbie zagranicznej są słabiej chronione.
TK ma inne zdanie
Trybunał Konstytucyjny nie podzielił zarzutów skarżącego i uznał, że przepis jest zgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji. Zgodnie z kwestionowanym przepisem, jeśli wymagają tego szczególne potrzeby służby zagranicznej, członek służby zagranicznej wykonuje pracę poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych przypadkach także w niedziele i święta, bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia i prawa do czasu wolnego w zamian za czas przepracowany.
Uzasadniając swój wyrok zwrócił uwagę na szczególny status pracowników służby zagranicznej wykonujących pracę poza granicami kraju. Z jednej strony, ze względu na ograniczoność personelu placówek dyplomatyczno-konsularnych uzasadnione jest oczekiwanie większej dyspozycyjności jego członków. Z drugiej strony, zwiększona dyspozycyjność kompensowana jest licznymi uprawnieniami o charakterze majątkowym, wskazanymi w art. 29 ustawy o służbie zagranicznej.
Pracownicy obsługi, wśród nich skarżący, korzystają z tych uprawnień na równi z członkami korpusu dyplomatyczno-konsularnego. Nie doszło do naruszenia wskazanych przez skarżącego wartości konstytucyjnych.
W konsekwencji TK uznał, że nie doszło do naruszenia wskazanych przez skarżącego wartości konstytucyjnych. Otrzymywał on bowiem wynagrodzenie wraz z dodatkami na zasadach właściwych dla wszystkich, pracujących poza Polską, członków służby zagranicznej. Trybunał zwrócił też uwagę, że szczególny status członków służby zagranicznej pracujących poza Polską, podyktowany jest koniecznością zapewnienia właściwego reprezentowania polskiej racji stanu na świecie.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 29 listopada 2016 r., sygn. akt SK 18/15.
prawnik, specjalista podatkowy